Wat Is Een Curator Van Een Tentoonstelling?

Bent u van mening dat de inhoud niet juist is? Neem dan contact op met de organisatie die de regelgeving heeft gepubliceerd. Deze organisatie is namelijk zelf verantwoordelijk voor de inhoud van de regelgeving. De naam van de organisatie ziet u bovenaan de regelgeving. De contactgegevens van de organisatie kunt u hier opzoeken: .

Bent u van mening dat de inhoud niet juist is? Neem dan contact op met de organisatie die de regelgeving heeft gepubliceerd. Deze organisatie is namelijk zelf verantwoordelijk voor de inhoud van de regelgeving. De naam van de organisatie ziet u bovenaan de regelgeving - Wat is het verschil tussen een curator en een tentoonstellingsontwerper?. De contactgegevens van de organisatie kunt u hier opzoeken:

Op mijn eerste werkdag als verkeersregelaar sta ik op het kruispunt voor het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. De straat wordt daar heringericht en het fietspad is tijdelijk opgebroken (Counter desk). Aan mij de taak om fietsers daarvoor te waarschuwen en tot afstappen te manen.‘Goeiemorgen meneer!’‘Dankzij u kunnen we er weer veilig langs.’‘Wat wordt het hier mooi hè.’En zo gaat het de hele dag door

Dit is niet wat ik had verwacht. Een paar dagen later is het Koningsdag en sta ik bij de zij-ingang van het Westerpark. Vanwege een festival moet ik alle fietsers tegenhouden en naar een verderop gelegen stalling doorverwijzen - beurswand engels. Gedurende de dag krijg ik biertjes toegestopt, joints aangereikt en ballonnetjes lachgas aangeboden

‘U heeft echt een toffe baan’, zegt een ander. Modulaire stand. Natuurlijk, ik word ook straal genegeerd en iemand snauwt me toe: ‘Ga jij effe lekker ergens anders in de weg staan klootzak.’ Maar toch. Het lijkt alsof de overgrote meerderheid van de Amsterdammers daadwerkelijk leeft naar de afscheidswoorden van oud-burgemeester Eberhard van der Laan: ‘Wees lief voor elkaar en voor de stad.’Nee, dit was helemaal niet wat ik had verwacht

Standenbouw Events

Harde cijfers daarover zijn er overigens niet: Rijkswaterstaat, Veilig Verkeer Nederland noch Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid weet hoe vaak verkeersregelaars met agressie te maken hebben - more & more standenbouw. Ik vroeg mij af: wat doet het met je als je voortdurend wordt beschimpt en genegeerd? Wie zijn die mensen die zich dat laten welgevallen? En vooral: wie zijn dan die mensen die verkeersregelaars uitschelden en negeren? Om dat uit te zoeken besloot ik zelf een tijdje verkeersregelaar te worden

En zo voelt dat voor die mannen en vrouwen die in regen, wind en kou over jullie veiligheid waken. Maar de eerste dag dat ik aan het werk ben moet ik – alle krantenkoppen ten spijt – mijn aannames al direct bijstellen. Je zou kunnen tegenwerpen dat mijn ervaring – ik werkte tenslotte maar vijf weken als verkeersregelaar – geen accurate weergave van de werkelijkheid is, maar mijn collega’s vertellen eigenlijk allemaal hetzelfde verhaal: het valt wel mee met die fysieke en verbale agressie.

Maar het zijn de uitzonderingen, niet de regel - standenbouw lokeren. En bovendien zijn mijn collega’s ervan overtuigd dat de verkeersregelaars uit de krantenkoppen hun lot aan zichzelf te wijten hebben. Neem Sander, een boomlange Hagenaar, die ik op een festival in Amsterdam-West ontmoet: ‘Als je wordt aangereden doe je iets niet goed

Of je bent in discussie gegaan met een super agressief persoon. Je moet altijd eerst aan je eigen veiligheid denken.’ Dat wil overigens allemaal niet zeggen dat verkeersregelaar een ‘toffe baan’ is. Portable panels. Verre van. Het venijn zit op een andere plek dan ik had gedacht – maar daarover later meer

Standenbouw Events

In de grote steden, en zeker in de hoofdstad, lijkt het soms of ze op elke hoek van de straat staan (standenbouw nazareth). De verkeersregelaar bestaat sinds 2001, daarvoor was het regelen van het verkeer voorbehouden aan de politie. Naast de verkeersbrigadiers (klaar-overs) die uitsluitend bij scholen werkzaam zijn, kent Nederland twee soorten verkeersregelaars: beroepsverkeersregelaars, die zelfstandig het verkeer mogen regelen, en evenementenverkeersregelaars, die voornamelijk op festivals worden ingezet

De organisatie schat dat Nederland ruim 13 duizend beroepsverkeersregelaars telt en 43 duizend evenementenverkeersregelaars. Ze zijn niet in dienst van de overheid, maar werken voor bemiddelaars of gespecialiseerde uitzendbureaus, die gemeenten, evenementenorganisatoren, aannemers en bouwbedrijven als klant hebben. En nee, het gaat dus niet om speciaal gecreëerde functies voor mensen die nergens anders aan de bak komen, zoals je wel eens hardop hoort denken.

Maar niettemin een vak apart. beurswand met balie. Zelf solliciteerde ik bij Bureau Verkeersregelaar Nederland (BVN) in Amsterdam, waar ik na twee gesprekken werd aangenomen. (zie kader voor verantwoording). Ik tekende een nulurencontract en kreeg een uurloon dat een paar euro boven het minimumloon ligt – wat een redelijk salaris is in deze sector

‘Waarom willen jullie in godsnaam verkeersregelaar worden’, vraagt instructeur Wim, die uiteraard een oranjegeel pak draagt met dito petje. ‘Want de lol is er echt wel van af’, gaat hij verder en tikt alle nadelen nog even af: ‘Slechte betaling, lange dagen, uitgescholden worden, het verloop is enorm… dat is het wereldje van de verkeersregelaars.’Zo, de stemming zit er goed in.

Beurswand Kopen

Ik blijk de enige. Wim komt snel terzake. De belangrijkste dingen om te onthouden: zelfverzekerdheid uitstralen en blijven bewegen. Over hoe je met agressie moet omgaan komen we niks te weten, wel hoe je het verkeer moet regelen. Portable panels. Met een stopteken (rechterhand omhoog), het doorrijden-gebaar (met gestrekte arm voor je uit de onderarm naar je toe bewegen, als in: kom naar me toe) en natuurlijk een fluitje kun je het hele kruispunt in goede banen leiden

Om de beurt staan we een kwartier op het kruispunt tot er na de lunch een politieagent op komt dagen om het examen af te nemen. Behalve Johan, die consequent met zijn handen in zijn zakken blijft staan, slagen we allemaal. En dat was de opleiding: klaar om het verkeer in de hoofdstad van Nederland te regelen.

Ik moet ook nog een ochtendje proefdraaien. Daarmee beginnen we op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord, waar ik word ingewerkt door Gerard, de algemeen coördinator verkeersregelaars bij BVN, zeg maar de opzichter. standenbouw freelance. Gerard, 40, kaal, klein van stuk, werkte als vorkheftruckchauffeur in een distributiecentrum voordat hij negen jaar geleden besloot verkeersregelaar te worden

Vlakbij het pontje naar Amsterdam Centraal wordt aan de kade gewerkt. De werkzaamheden zijn met een hek afgezet, maar zo nu en dan moet een graafmachine door het hek en het is dan Gerards taak om het hek open te zetten en te zorgen dat fietsers er vervolgens niet doorheen rijden.

Hij praat kalm, maakt geen onverhoedse bewegingen. ‘Zen… wil je het volhouden dan moet je zen worden’, vat Gerard zijn verkeersregelaarsfilosofie samen - standenbouw antwerpen. ‘De eerste regel van de verkeersregelaar is: je niet druk maken. Je kan iemand een stopteken geven, maar als hij niet luistert dan houdt het op. Ik denk altijd: als je er per se langs wil, dan ga je toch.’Gerard laat ondertussen een graafmachine door het hek en terwijl hij het voertuig naar de openbare weg begeleidt, rijden er prompt twee vrouwelijke fietsers het openstaande hek in

Ik vraag hem met wie je meer problemen hebt: automobilisten of fietsers. ‘Fietsers’, zegt hij beslist. ‘Auto’s daar kun je voor gaan staan, maar fietsers… die stoppen nooit.’ Niet dat hij iets tegen fietsers heeft hoor, en hij begint te vertellen over het raarste dat hem ooit is overkomen. ‘Ik stond een keer bij een opgebroken fietspad en moest alle fietsers tegenhouden.

Ze stopt en, vlak voor mijn neus, zwaait ze met beide benen over het stuur. Ze had geen slipje aan. zipper beurswand.’Gerard laat een korte stilte vallen en zegt dan: ‘Daar denk ik nog vaak aan terug.’ Het aantal verkeersregelaars in Nederland is al enkele jaren stabiel, met een lichte stijging van het aandeel beroepsverkeersregelaars in het laatste jaar

Hoe zit dat? Dilo van Commenée van SVNL denkt dat dat te maken heeft met een professionalisering van de sector. ‘Voorheen deed men het verkeersregelen er zo’n beetje bij, naast andere werkzaamheden, nu zie je steeds meer mensen die verkeersregelaar als hoofdberoep hebben. De bestaande verkeersregelaars worden dus vaker ingezet.’Dat de vraag naar verkeersregelaars groeit, heeft een aantal oorzaken: het wordt steeds drukker op de weg in Nederland.

Marcus Popkema, onderzoeker mobiliteit bij Hogeschool Windesheim in Zwolle, zegt dat we in Nederland ‘de grenzen van het autosysteem hebben bereikt. more & more standenbouw.’ In vergelijking met de Verenigde Staten, het autoland bij uitstek zou je zeggen, wordt er volgens hem in Nederland tien keer zo intensief van de weg gebruikt gemaakt - Popup wand. ‘We zijn wereldkampioen verkeersmanagement.’Vanuit de gemeente Amsterdam wordt eveneens drukte als verklaring gegeven voor de toename in verkeersregelaars

Wat Doe Je Op De Beurs?

‘Nu is de druk op het netwerk zo groot dat dat niet meer lukt.’ Toch zijn er ook die vinden dat verkeersregelaars te snel en te makkelijk worden ingezet. Bijvoorbeeld Eddy Westdijk van het Crow, een kennisinstituut voor infrastructurele vraagstukken. ‘Verkeersregelaars zijn aanvullend op andere verkeersmaatregelen, denk aan borden, hekken en tijdelijke stoplichten’, aldus Westdijk.

Daarom worden deze vaak pas ingezet bij langer durende werkzaamheden of grote kruisingen die moeilijk met verkeersregelaars te regelen zijn (beurswand laten bedrukken).’ Ik mag mijn examen dan met glans hebben afgerond, officieel mag ik pas de weg op als ik via de SVNL een zogeheten aanstellingspas in mijn bezit heb – een pas die volgens SVNL binnen enkele dagen na het examen bij de werkgever moet liggen, maar die ik nooit zal ontvangen

De Wittenburgergracht wordt heringericht en zo nu en dan moet een van de zijstraten worden afgesloten, waarna het verkeer dan in beide richtingen door een eenrichtingsverkeerstraat moet worden geleid. Een zogeheten ‘om en om’. Op mijn eerste echte werkdag arriveer ik om 7 uur ’s ochtends en stel me voor aan mijn twee collega’s: Deepak en Abdoulaye, de eerste schat ik begin dertig, de ander eind twintig.

Aan de straatkant staat een stapel bakstenen. Daarachter, op de stoep, heeft Abdoulaye een BVN-bedrijfsautootje, een Volkswagen Up!, geparkeerd. Het miezert. Deepak en Abdoulaye gaan in de Volkswagen Up! zitten. Ik neem plaats op een bankje en vraag me af wat in godsnaam de bedoeling is. Om een uur of elf – ik heb al die tijd maar een beetje voor me uit zitten staren – stapt Deepak uit, ik spring op in de hoop iets te kunnen gaan regelen, maar Deepak meldt dat hij naar de Albert Heijn gaat.

Je komt niet zomaar in iemands auto zitten.’‘Eh… Deepak is even naar de Albert Heijn. Ik dacht ik kom even bij je zitten.’‘Ik vind dit geen goed begin bro. Jij weet niks van mij, jij weet niet wat voor nacht ik heb gehad.’Pfff, oké (roeselare standenbouw). Ik doe het portier open en ga weer in de regen op mijn bankje zitten

Traditionele Standenbouw

Graafmachines rijden af en aan, waar tussendoor fietsers zich een weg moeten zoeken. Genoeg te doen voor een verkeersregelaar dunkt me, maar Deepak en Abdoulaye liggen in de auto, de stoelen achterover, te dutten. Als ik suggereer dat we, of desnoods ik alleen, toch tenminste de fietsers kunnen begeleiden, zegt Abdoulaye: ‘Dat kan jij niet.

Zo nu en dan vragen voetgangers of ze langs de geparkeerde auto mogen. Als ik knik, wurmen ze zich langs de Volkswagen Up!, maar de meeste mensen besluiten over de weg te lopen, waar de auto’s langs hen zoeven. Rond een uur of twee komen er twee mannen op het bankje bij me zitten.

Gulpener Gladiator, 10 procent alcohol. Al snel blijkt dat ze hier, als het weer het toelaat, elke dag zitten. ‘Vorige week ging je collega helemaal door het lint’, vertelt de ene. Wat verdient een standbouwer?. ‘Hij lag in de auto te slapen en toen kwam zijn baas langs. Die was niet blij. Jouw collega deed zijn kleren uit en liep boos weg.’ De rest van de werkweek gaat het zo verder

Onder het nietsdoen nemen we lange pauzes en verlaten ook nog eens voortijdig het werk. Het kost me de grootste moeite te weten te komen wat de jongens werkelijk van hun werk vinden. Als ik vraag naar of ze vaak worden uitgescholden, krijg ik een schouderophalen en het salaris is natuurlijk niet best maar het kan ook slechter.